Moeder en kind als winnaars

“En… en… en…?!?!” De sms van onze oudste dochter kwam met prangende vraagtekens binnen in mijn telefoon. Als zangstudent van het conservatorium in Groningen studeert ze een semester aan de Universiteit voor de Kunsten in Philadelphia. Ondanks het tijdsverschil tussen de Verenigde Staten en haar thuisland, had ze de programmering in Nederland goed in de gaten gehouden. Ze had becijferd dat rond 16.00 uur haar moeder als één van de drie VBN-genomineerden wel weer van het podium af zou zijn na de uitreiking van de Borstvoedingprijs 2010. Dat was inderdaad het geval. Collega Ellen van Kooij en ik hadden collega Chella Verhoeven van harte gefeliciteerd met het winnen van de prijs. Voor Chella betekent dit erkenning voor alles wat ze heeft gedaan om het Moedermelknetwerk van de grond te tillen. De extra aandacht die ze met deze prijs op haar werk kan vestigen, brengt op een bijzondere manier voor het voetlicht hoe belangrijk het voor baby’s is dat ze humane melk krijgen, juist ook als ze kwetsbaar zijn.
De prijsuitreiking was één van de laatste programmaonderdelen van een geweldig congres met, naast een aantal Nederlandse voordrachten, drie internationale sprekers van allure.
De openingslezing was van Kerstin Moberg, die vertelde wat de belangrijke werking is van het hormoon oxytocine. Borstvoedende moeders weten dat het dan gaat over de toeschietreflex, maar dit hormoon heeft nog veel meer bijzondere eigenschappen. Later op de dag luisterden we naar Martin Ward Platt, die op hilarische wijze de ins en outs uitlegde van lage bloedsuikers bij pasgeborenen en hoe je die met goed beleid kunt voorkomen. Hij maakte krachtige statements, die hopelijk velen aan het denken zullen zetten. De essentie? Houd moeders en baby’s bij elkaar. En als het goed met de baby gaat? “Back off!” Oftewel… handen thuis, afstand bewaren, je niet verstorend inmengen in deze twee-eenheid.
De dag eindigde met een mooie voordracht van Suzanne Colson, die over ‘biological nurturing’ vertelde. Ze heeft onderzocht hoe je een baby kunt stimuleren om zijn voedingsreflexen te laten zien. Dat maakt dat het voeden vaak veel gemakkelijker gaat en moeder en kind meer kunnen ontspannen.












Tijdens het laatste kwartier van Kerstin Moberg zaten Chella en ik niet in de zaal. We waren, samen met Myrte van Lonkhuijsen, gretig in discussie met Prem Radhakishun, die met een Amerikaanse schoolbus voor de deur van het congrescentrum ‘de Reehorst’ stond. Omdat het deze week in Nederland Wereldborstvoedingweek is, had hij voor zijn dagelijkse uitzending van Premtime ‘borstvoeding’ als onderwerp gekozen. Hij daagde ons uit en wij mochten pareren. Dat leverde van op deze 5e oktober van 10.30 tot 11.00 uur een levendige uitzending op.
Het blijft geweldig inspirerend om mensen te horen die diepgaand onderlegd zijn op hun vakgebied. Als je een uur of langer aan hun lippen hebt gehangen, besef je hoeveel er nog te leren valt. Daardoor kijk ik elke dag met nog weer meer verwondering naar wat zich tussen moeder en kind afspeelt. Daar kunnen we slechts een glimp van opvangen, hoewel zo’n stralend kinderbekkie na de laatste slok boekdelen spreekt!